Dit mannelijk accessoire was vooral populair in de 18de eeuw wanneer het gebruik van snuiftabak zeer in de mode was. De doosjes werden vaak gedecoreerd door kunstenaars en waren een teken van een zekere welstand. Soms werden ze ook gebruikt om geheime boodschappen door te geven aan een geliefde. De manier waarop je de doos hanteerde, maakte dan een bepaalde intentie of verzoek duidelijk.

Het koningshuis gaf regelmatig relatiegeschenken aan figuren ter eren van speciale verdiensten. Deze snuifdoos was een geschenk van koning Willem I aan Jean van Hal voor zijn hulp bij het terugbrengen van de schilderijen van Pieter Paul Rubens naar Antwerpen in 1815. Deze kunstwerken waren twintig jaar voordien tijdens de overheersing van de Fransen opgeëist en, sterk tegen de zin van de Antwerpenaren, naar Parijs gebracht.

DIVA versus Gilbertcollectie

Dankzij het legaat Pierre Lunden bezit DIVA een gouden snuifdoos die in 1739-1740 in Parijs door Pierre Croissant (actief 1721-1747) werd gemaakt naar het ontwerp van Juste-Aurèle Meissonnier (1695-1750). De rococo modellen van Meissonnier werden gretig geassimileerd en gekopieerd, zowel op het vasteland als in Engeland, zowel in gedrukte vorm als in zilver.
Een van de exponenten van de Engelse rococo is de hugenoot Samuel Courtauld (1720-1765). Zijn chocoladekan van 1750-1751, die in 1985 door Arthur Gilbert werd aangekocht, is daar een schoolvoorbeeld van.

Bekijk de chocoladekan uit de Gilbertcollectie hier: http://collections.vam.ac.uk/item/O156313/chocolate-pot-courtauld-samuel/#