Ontwerptekeningen voor juwelen

1770 - 1770

22 vellen papier met 127 ontwerpen voor juwelen op 23 pagina's, uitgevoerd in ijzer-gallus inkt en gewassen inkt op papier. Op een na – het onafgewerkte ontwerp voor een halsketting – werden alle bladen voorzien van een in inkt getekende, verticale kader. Slechts een blad werd langs beide zijden gebruikt. Op enkele plaatsen werden fragmenten in potlood aan de pentekening toegevoegd. De 127 getekende voorwerpen omvatten een brede waaier aan juwelen en accessoires, waaronder een 'stomacher' of 'pièce de corps', takbroches, knopen, gespen, frames voor miniatuurportretten, twee deksels voor (snuif-) dozen, grepen voor zwaarden en ordetekens, zoals de Orde van het Gulden Vlies, de Orde van Malta en de Orde van de Witte Adelaar van Polen. Juwelen, zoals oorhangers, 'à girandoles' vormen een belangrijkaandeel in deze reeks ontwerpen. Zowel wat bladschikking, typologie als stilistisch betreft is de auteur deze tekeningen schatplichtig aan het werk van de Parijse 'marchand joaillier' Jean Henri Prosper Pouget (†1769), meer bepaald het 'Traité des pierres précieuses et de la manière de les employer en parure' dat in 1762 werd uitgegeven en het daarbijhorende deel dat in 1764 verscheen met als titel 'Nouveau recueil de parures de joyaillerie'. Het werk van Pouget kende ook een ruime verspreiding in adellijke kringen. Onder andere graaf Charles Cobenzl (1712-1770), gevolmachtigd minister voor de Oostenrijkse Nederlanden in Brussel vanaf 1753, bezat een ingekleurde versie van het 'Traité des pierres précieuses'. Maar de tekenstijl van deze ontwerpen wijkt af van de van Pouget bekende ontwerptekeningen. Ze sluiten nauwer aan bij de prentenreeks die juwelier L. Vander Cruycen in 1770 onder de titel 'Nouveau Livre de desseins contenant les ouvrages de la Joaillerie' in Parijs werden uitgegeven. Een andere editie van Vander Cruycen verscheen in Brussel onder de titel 'Nouveau Livre de dessins en Jouälleries'. Typologisch en stilistisch zijn er ook parallellen te trekken met de prenten van J.R. Lucotte naar Robert Bénard in de rubrieken 'Orfèvre bijoutier en Orfèvre Joaillier' in de encyclopedie van Diderot et d’Alembert. (Bron: Aankoopdossier 2018)